تثبیت پپتید ضد سرطان در نانوذرات و بررسی رهایش کنترل شده آن

رگزایی، یک فرایند پیچیده چند مرحله ای شامل تکثیر، مهاجرت و تمایز سلول های اندوتلیال، تشکیل میکروتوبول و جوانه زنی انشعاب های مویرگی جدید، یک رویداد ضروری در رشد و متاستاز تومورها بوده و بنابر این جلوگیری از آن به عنوان یکی از مهمترین راهکارهای درمان سرطان مطرح است. اندواستاتین قطعه انتهایی انتهای کربوکسیل کلاژن xviii، یک مهارکننده درونزاد رگزایی است که رشد تومور را بدون سمیت و مقاومت دارویی اکتسابی مهار می کند. پپتید ضد رگزایی مشتق شده اندوستاتین توجهات زیادی را در زمینه درمان سرطان به خود اختصاص داده اند. پپتیدهای ضدرگزایی ماندگاری و نیمه عمر کمی در شرایط in vivoدر نتیجه حذف سریع از خون دارند. در این مطالعه نانوذرات کیتوزان به منظور انتقال و تحویل پپتید-های ضدرگزایی مشتق شده از اندواستاتین با هدف افزایش ماندگاری پپتید در خون سنتز شدند. نسبتهای مختلف کیتوزان و tppبه منظور تولید نانوذرات بر اساس روش ionic gelation تهیه و تعیین ویژگی شدند. جهت تعیین ویژگیهای مورفولوژیکی و توزیع اندازه ی ذره، بار سطحی و شاخص پراکندگی ( (pdiبه ترتیب از sem و نانوزتاسایزر استفاده شد. به منظورتایید برقراری اتصال بین نانوذرات کیتوزان و tppتست ftir انجام گرفت. نانوذرات حاصل از بهترین نسبت و با بهترین ویژگی به منظور بارگذاری دارو انتخاب و بارگذاری به میزان 85% در آن انجام شد. مطالعات in vitroنشان داد که رهایش دارو به مدت طولانی و پایدار بیش از 72 ساعت ادامه یافت. عدم سمیت نانوذرات تا مقدارµg/ml500 تایید شد. درصد ic50 برای پپتید و نانوذرات به ترتیب ng/ml 3500و ng/ml 4000 بدست آمد.